Vincent Delerm werd geboren in Rouen op 31 augustus 1976. Zoon van ouders en leerkrachten schrijvers van brieven, hij groeide op in een cultureel universum dat hem toelaat om de grote Franse zangers. Het is natuurlijk dat in 1993 bracht hij zijn eerste groep "Triste-Sire." Hij leerde piano en een autodidact componist zijn eerste songs. Toen Vincent ging naar de Universiteit van Rouen voor de studie van de Moderne Letters, duurt het proeven van het theater. Maar ondanks zijn aantrekkingskracht op het podium, het blijft ontevreden over zijn prestaties en theatrale dramaturgiques. De autodidact pianist geeft de voorkeur aan sla dan definitief aan de song. In 1999 maakte hij zijn eerste echte etappe met vier titels die zullen verschijnen daarna op haar eerste album. Zijn vastberadenheid en het publiek aan te moedigen en Vincent naar Parijs, waar hij werd al snel te komen.
Hij voldoet aan de acteur François Morel, waardoor het een goede publiciteit op Radio France. Vincent Thomas Fersen bijeenkomst in een uitzending naar Frankrijk Inter, in de ban hij hem verzoekt om toetreding tot de stal van het label "Vroeg of laat". In april 2002 heeft Vincent Delerm teken zijn eerste album dat uitstijgt, zonder veel promotie, maar een lange reeks van concerten, de bar 100 000 exemplaren verkocht.
Zijn liedjes beschrijven in het algemeen scènes van het leven van alledag. Vaak grappig, maar soms ook een meer serieuze toon, zijn teksten roepen liefde, familie-of vriendschapsbanden.
In 2003 won hij de Victoire de la Musique in de categorie "Album Openbaring." Het volgende jaar Vincent Delerm terug op de voorkant van het podium met een tweede album genaamd 'Kensington Square' die ontmoetingen een groot succes met het publiek in Frankrijk maar ook in het buitenland. Aan het einde van 2006, Vincent Delerm vrijgegeven zijn derde aflevering, "Pitting D'Spiders" met teksten altijd zo ontroerend en wordt georkestreerd muziek meer dan in zijn vorige albums, Vincent Delerm beheert zich kunnen herstellen en blijft ons betoveren. Einde 2008 is het album "Two Songs", die zich in vijftien titels als vele verhalen, parfoit grappig, soms ontroerend, altijd prettig.